Mayumba

Mayumba

Op safari naar Mayumba. Twee nachten in een "hotel" dat volgens internet de "Safari-lodge" heet, maar na lang zoeken in werkelijkheid gebukt gaat onder de naam "LiKwale". Dat is de Gabonese vertaling van safari, maar als je het Gabonees niet beheerst, dan rijd je toch een paar keer aan de bewijzeringsborden voorbij. Gelukkig zijn de wegen hier echt Afrikaans, dus hebben wij een heerlijke "African massage" ondergaan. Kuilen en gaten in de weg, waar iedereen zorgvuldig omheen of doorheen manouvreert, maar niets aan doet. Het gras in de bermen wordt in dit dorp wel gemaaid, dus zou er ook budget moeten zijn voor het repareren van de weg. Evenwel zijn initiatieven in die richting ons ontgaan.

Mayumba is vergane glorie. Het vliegveld is "out of order" en overwoekerd. De wegen zijn haast onbegaanbaar. Het lijkt alsof men probeert om het dorp weer nieuw leven in te blazen. Ons hotel loopt daarin waarschijnlijk voorop, wij zijn de eerste gasten, zelfs voor de opening en zien ons zelf dan ook als de verkenners voor de horden toeristen die ons zullen navolgen....

Het dorp Mayumba is de poort naar het Mayumba National Park. De kustlijn ten zuiden van Mayumba is de op een na grootste plek ter wereld waar zeeschildpadden hun eieren leggen. In het dorp hebben wij, met behulp van de inmiddels vriendelijk geworden concierge van het hotel, een ranger geregeld die met ons in de nacht meegaat het strand op. Ze zijn toeristen nog niet gewend, maar we konden kiezen uit één of twee rangers. We moesten ze dan wel 's nacht weer terugbrengen in het dorp. Nu is de auto van Martin prima, maar er passen geen zes personen in, dus vroegen wij om slechts één ranger, onder de toevoeging dat het dan wel een kleintje moest zijn, gelet op onze zitplaatsen in de auto. En voorwaar, het kleinste manneke werd aan ons toebedeeld. Lol.
Nog een anekdote: wachtend in het duister op de ranger bij het afgesproken ontmoetingspunt in de rimboe sloeg opeens een hond aan. Vanuit het duister kwamen een man met machete en vrouw met betonstaaf naar ons toe. Zij waren geschrokken en dachten dat ze overvallen zouden worden. Wij waren geschrokken omdat het nog niet zo lang geleden is dat er kannibalisme was. Gelukkig bleken het aardige mensen, die oorspronkelijk uit Ghana kwamen. Wij hebben heerlijk staan keuvelen met de mensen. Het duurde uiteindelijk weer eeuwen voordat de ranger er was, die stond ergens anders te wachten. Maar ook dat werd opgelost. Helaas hebben wij in de nachtwandeling alleen het spoor van een schildpad gezien en een klein strandvogeltje die als een soort mummie verschrikt op het strand bleef zitten. Had waarschijnlijk ook nog nooit een toerist gezien.

De weg van Yenzi naar Mayumba (en terug) is een avontuur op zich. Je moet na 40 km een rivier oversteken. Er zijn twee ponton-boten waarop maximaal 2 auto's passen. Passagiers moeten uit de auto en gaan met een gewoon motorbootje naar de andere kant. Wij waren op de heenreis vrijwel direct aan de beurt en hadden voor de auto geen andere keuze dan het "kleine" ponton. Martin manouvreerde de Toyota Landcruiser Prado 4x4 er behendig op. Voor de toeschouwer best wel spanned, want de auto is breder dan de oprij stroken, zodat de banden er aan beide zijden iets buiten steken. Enfin, in 1 x goed.
Na een paar bochten stroomafwaarts over de rivier heb je de kade waar je weer aan wal kunt. En daar lag het andere ponton, op zijn kant, met een kleine vrachtauto ernaast, ook op zijn kant in het water. Een heel lint aan mensen in het water om de auto met handelswaar te ontladen, wat een pech voor deze mensen.
Op de terugweg bij het pontveer wederom heisa. Dit duurde bijna 2 uur. Op z'n Afrikaans werd het opgelost: circa 15 man er rondomheen als adviseurs, een auto wilde de kade niet op vanwege de modder, dus weer terug op het ponton, bij tweede poging vast op de helling, en met een vrachtauto uiteindelijk boven maaiveld gekregen. Daarna konden wij op het ponton, maar de auto na ons gleed helaas van de oprijstrokenen en zat tot op de as vast. Wederom 15 man en een bulldozer en het was weer opgelost.

Vanaf het pontveer tot aan de N6 is een brede gravelweg. Nog geen 2 maanden oud, dus redelijk goed te berijden. De N6 links af richting Tchibanga, een stad van enige betekenis in de jungle, is geasfalteerd en dus een zegen om te berijden. Wij moesten echter rechtsaf naar Mayumba, en op dit traject wordt er nog "hard" (al minimaal 5 jaar) aan de weg gewerkt. Duikers liggen er al, maar de weg is van rood zand en door de moesson van de afgelopen dagen erg modderig. De mooie witte auto van Martin was weldra rood-bruin. Onderweg zie je veel hutten, schooltjes en waterpompen. Wij vermoeden dat hier heel wat diakonaal geld naar toe is gegaan.

Mayumba ligt aan de oceaan kant van een langgerekte lagune. Je steekt de lagune over over een schitterende betonnen brug, waarna je direct het dorp inrijdt en de wegen onmiddelijk een ramp worden, zie hiervoor. Ons hotel ligt aan de oerwoudkant van de lagune. Wij steken de brug dus vaak over, wat een verheerlijking is, eventjes geen African massage. Wel iedere keer door een road-block, met een strenge meneer onder een afdakje. De reden waarom er zo'n controlepost is, is ons ontgaan. Wij zwaaiden iedere keer vriendelijk, en werden na een paar keer ook weer vriendelijk teruggewoven.

Het hotel heeft een zwembad, genieten dus. Wij zitten in de regenperiode, maar hadden de dag van ons verblijf een heerlijk (brandend) zonnetje. Aan het einde van de dag kwam er een militaire delegatie uit Zuid Afrika en Amerika een kijkje bij het hotel nemen. Meeluisterend begrepen we dat een of andere hotemetoot ook in ons hotel wilde overnachten, en dat dit dus verkenners waren. Het kan ook zijn dat bij de instanties bekend was geworden dat er toeristen in het dorp waren. Vreemde snuiters, opzoeken dus. Keurig in camouflage pak, gelukkig zonder wapens. Ook werd het vliegveld weer eventjes gebruikt door een klein vliegtuigje en wat helikopters. Het belastinggeld kwam, zag en vertrok.

De trip naar Mayumba is voor iedereen aan te bevelen, vooral voor diegenen die van avontuur houdt. Onderweg rijd je door schitterend glooiend met groen gras bedekt heuvellandschap en door een schitterende jungle, met o.a. veel bamboebos. Er zijn weinig dieren die je onderweg ziet, er wordt veel gestroopt. Terug in Yenzi werden we echter weer hartelijk begroet door de olifanten.